Een eendenkooi bestond uit een vijver of een rechthoekige plas met vaak meerdere zijsloten (vangpijpen) die in een bocht steeds smaller het land inliepen en uitmonden in een vanghokje. Eenden (en trouwens ook andere vogels) waren in tijden dat er geen grote aantallen koeien, varkens en kippen waren, een welkome aanvulling op het menu. In Schonauwen bij De Knoest was tot 1971 een dergelijke eendenkooi in gebruik. Deze kooi is door het kanaal ingekort. In Verborgen Schatten vertelt Hans Vernooij, kleinzoon van kooiker Kees Verweij, over de eendenkooi.